Vandaag is het de beurt aan Thijs, een van onze adviseurs mobiliteit en verkeer. Ilja stelde hem vijf vragen over werk, kinderdromen en interesses. Ontdek wat Thijs bij XTNT doet, wanneer hij absoluut op stoom komt en wat zijn gevleugelde uitspraak is (inclusief woordspeling). Is zijn wens over wat hij vroeger wilde worden als ‘hij later groot is’ uitgekomen, of heeft zijn carrière toch een andere wending genomen? Alle seinen staan op groen: lezen maar!
#1 Eerst even opwarmen: wat is je rol bij XTNT?
Ik ben adviseur mobiliteit en verkeer. In die rol hou ik me binnen XTNT voornamelijk bezig met projecten rondom hinder- en bereikbaarheidsaanpak en vraagstukken over stedelijke bereikbaarheid. Hoe hou je een stad bereikbaar en leefbaar? Ik vind het boeiend om te zien hoe parkeren door gemeenten als instrument ingezet kan worden en wat voor effecten en sentimenten dat teweegbrengt. Verder voer ik veel gebieds- en verkeersanalyses uit. Op basis daarvan geef ik advies en maak ik mobiliteitsplannen.
#2 Wanneer kom je in de flow op je werk?
Vrijdagmiddag in mijn eentje op kantoor: muziekje op en doorbeuken. Waarschijnlijk kunnen de meeste mensen de klok wel naar 17.00 kíjken. Voor mij is het focustijd. Het is zo’n moment waarop je weinig overleggen hebt en hoeft voor te bereiden. Geen afleiding, meters maken en de week afsluiten met een afgewerkte to-do lijst. Verder hou ik erg van gezelligheid, hoor. De rest van de week ben ik juist graag op pad en onder de mensen.
#3 Wat is een zin die we je vaak horen zeggen?
“Het valt allemaal wel, maar niet allemaal mee.” Mijn oneliner als het wat tegenzit. Nu ik het mezelf hoor zeggen, klinkt het niet heel optimistisch, haha. Maar dat ben ik wel, althans, dat probeer ik te zijn. Bottom line: hoe je deze uitspraak interpreteert, mag je lekker zelf weten.
#4 Wat wilde je worden als kind?
Ik had toen geen idee wat de officiële term was, maar vroeger wilde ik het mannetje zijn die de wissels omzet op het spoor en de seinen bedient. En dan wel old school, met de hand. Ik vond treinen indrukwekkend groot en interessant. Nog steeds ben ik gecharmeerd van de trein. Ik zocht een keer een vriend op in Italië en heb daar meteen een Interrail reis van gemaakt met zelf geïmproviseerde citytrips. Het feit dat je overal heen wordt gebracht, roept een gevoel van vrijheid op. Qua werk ambieer ik inmiddels wel wat anders. 😉
#5 Wat is het tofste dat je al van je bucketlist hebt afgestreept?
Ik ben vanuit Den Haag op de mountainbike naar Groningen gefietst. Uiteraard via een toeristische route van zo’n 360 kilometer, volgens het principe van bike packing: zo weinig mogelijk bagage mee op je fiets. Dat betekent dus een best primitieve vakantie; in een rivier je shirt wassen en er zelf ook even in springen. Toegegeven, ik vond dat best een uitdaging. Maar je krijgt er ultieme vrijheid voor terug. Je bent elke dag actief en buiten, je ziet de hele tijd andere dingen en op het einde van de dag ben je weer op een nieuwe plek. Ik zou het wel nog een keer willen doen. Al is het eropuit trekken met een camper een goed alternatief. Lekker de vrijheid, maar wel het comfort van een goed bed.
